اگر به بسیاری از دردهای جامعه خودمان، اعم از فقر، فساد و فحشا، آسیب‌های اجتماعی، تعدی و ظلم، عقب‌ماندگی و محرومیت، بوروکراسی ناکارآمد، ارتشاء و اختلاس، بحران محیط زیست و آب و هوا ، نقض حقوق انسان‌ها در روابط اجتماعی، اقتصاد نابسامان، تحجر، تعصب و واپسگرایی و… بنگریم، همه به ریشه‌های واحد و یکسانی منتهی می‌شوند و آن نبود سامان و تعادل بین مقوله‌های چهارگانه امنیت، عدالت، آزادی و رفاه است. تحقق این چهار آرمان والا و بزرگ بشری نیز در گرو فهم و درک درستی از حوزه‌های سیاسی، امنیتی، رسانه‌ای، توسعه‌ای، اجتماعی، دینی، فرهنگی و بین‌المللی است. سامان‌بخشی به حوزه عمومی و ملی، برخلاف تصور بسیاری از ساده‌اندیشان، امر بسیار پیچیده و تودرتویی است. اگر در سامان این حوزه‌ها ناکامی‌های زیادی داشته و داریم ناشی از همین ساده باوری‌هاست که تصور می‌کنیم مدیریت سیاسی در سطح کلان را می‌توان با مدیریت‌های خرد و جزیی، مقایسه کرد و قواعد مشترکی بین آنها یافت، در حالی که شهریاری و جهان‌داری نیازمند خردمندی و روحی پارسا و از خود گذشته است و این مهم در جهان پیچیده امروز جز به واسطه سلطه و اِشراف بر شاخه‌های مختلف علوم انسانی و اجتماعی از طریق مشورت و به‌کارگیری خبرگان و نخبگان این علوم در فرایندهای تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری میسر نمی‌شود. این کتاب در صدد است برخی از مناسبات پیچیده در عرصه سامان‌بخشی به حوزه عمومی و ملی و شکاف عمیق میان حوزه نظر و عمل را در حوزه مدیریت سیاسی در سطح کلان آشکار سازد.
